Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές έχω σκεφτεί το ενδεχόμενο να είναι πολύ μικρές οι θέσεις των επιβατών στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς....αυτό καταλαβαίνω όταν βλέπω κάποιους κυρίους και κάποιες κυρίες να "απλώνουν" τις σακούλες με τα ζαρζαβατικά από την λαϊκή αγορά στα διπλανά καθίσματα, όταν βλέπω κάποιους να κάθονται (απλώνονται, πιο σωστά) σαν να είναι πάνω σε θρόνο και δεν νοιάζονται καθόλου αν ο διπλανός έχει διπλωθεί σαν 8άρι προκειμένου να χωρέσει στην δική του θέση...
Κάποια φορά στο Μετρό, ο διπλανός μου είχε κάτσει διαγώνια στη θέση του (ήταν δίπλα στο παράθυρο) με αποτέλεσμα τα πόδια του να βρίσκονται στον χώρο για τα πόδια τα δικά μου. Επειδή εκνευρίστηκα, του είπα να μαζευτεί και να κάτσει ίσια στην θέση του και η απάντηση που πήρα ήταν: "έλα μωρέ, έτσι κι αλλιώς κατεβαίνω στην επόμενη στάση"!!!!
Τι να του πεις;;;;;;
Κυριακή 18 Μαΐου 2008
Κυριακή 13 Απριλίου 2008
Πολυήμερη απουσία
Λόγω αυξημένων επαγγελματικών και εκπαιδευτικών (κυρίως) υποχρεώσεων έχω καιρό να αναρτήσω στο blog...θα επανέλθω δριμύτερη σύντομα...υλικό γαϊδουριάς συλλέγεται δυστυχώς καθημερινά....
Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008
Κάτι καινούριο
Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008
Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008
Αστείο περιστατικό
Το παρακάτω περιστατικό μου το αφηγήθηκε φίλος μου, ο οποίος το άκουσε στο ραδιόφωνο: αναφερόταν σε μια επιστολή που είχε σταλεί από κάποιον ακροατή.
Μια μέρα, ήταν λέει (ο ακροατής) στο λεωφορείο. Σε μια στάση μπαίνει μια θείτσα-κυριούλα από αυτές που είναι "φινετσάτες", αριστοκρατικές, "φτιαγμένες-σινιαρισμένες" και τα λοιπά, πάει και κάθεται πάνω από έναν μαυρούλη-κυριούλη και του λέει: "Σήκω να καθήσω" Ο μαυρούλης-κυριούλης συνεχίζει και κοιτάζει αμέριμνος έξω από το παράθυρο του λεωφορείου, κάνοντας ότι δεν έχει ακούσει...Συνεχίζει η θείτσα-κυριούλα: "Σήκω να καθήσω". Ο μαυρούλης-κυριούλης ατάραχος! Αρχίζει τον εξάψαλμο η θείτσα-κυριούλα: "Και που σας έχουμε μαζέψει όλους...και εσείς και οι Αλβανοί....και που μας παίρνετε τις δουλειές μας κτλ κτλ". Ο μαυρούλης-κυριούλης συγκρατεί τα νεύρα του και συνεχίζει να μην της δίνει σημασία. Λίγο παρακάτω, αδειάζει μια θέση πίσω από τον μαυρούλη-κυριούλη, κάθεται η θείτσα-κυριούλα, αλλά συνεχίζει να λέει και να λέει...Κάποιες στάσεις παρακάτω μπαίνει ο ελεγκτής...η θείτσα-κυριούλα κάθεται με το εισιτήριο στο χέρι, κορδωτή κορδωτή και περιμένει να της γίνει ο έλεγχος. Ξαφνικά, γυρίζει πίσω ο μαυρούλης-κυριούλης, της παίρνει το εισιτήριο...και το καταπίνει!!!!!! Εκείνη την ώρα σκάει ο ελεγκτής, της ζητάει το εισιτήριο, η θείτσα-κυριούλα έχει κάτσει χαζεμένη και κοιτάει τον μαυρούλη-κυριούλη και βάζει τις φωνές: "Μου έφαγε το εισιτήριο ο μαύρος, μου έφαγε το εισιτήριο ο μαύρος"!!! Το λεωφορείο ολόκληρο έχει σκάσει στα γέλια με το όλο περιστατικό, ο μαυρούλης-κυριούλης κοιτάζει από το παράθυρο και ο ελεγκτής της βάζει τις φωνές λέγοντάς της ότι είναι τρελή...πολύ γέλιο η κατάσταση...καλά της έκανε!!!
Μια μέρα, ήταν λέει (ο ακροατής) στο λεωφορείο. Σε μια στάση μπαίνει μια θείτσα-κυριούλα από αυτές που είναι "φινετσάτες", αριστοκρατικές, "φτιαγμένες-σινιαρισμένες" και τα λοιπά, πάει και κάθεται πάνω από έναν μαυρούλη-κυριούλη και του λέει: "Σήκω να καθήσω" Ο μαυρούλης-κυριούλης συνεχίζει και κοιτάζει αμέριμνος έξω από το παράθυρο του λεωφορείου, κάνοντας ότι δεν έχει ακούσει...Συνεχίζει η θείτσα-κυριούλα: "Σήκω να καθήσω". Ο μαυρούλης-κυριούλης ατάραχος! Αρχίζει τον εξάψαλμο η θείτσα-κυριούλα: "Και που σας έχουμε μαζέψει όλους...και εσείς και οι Αλβανοί....και που μας παίρνετε τις δουλειές μας κτλ κτλ". Ο μαυρούλης-κυριούλης συγκρατεί τα νεύρα του και συνεχίζει να μην της δίνει σημασία. Λίγο παρακάτω, αδειάζει μια θέση πίσω από τον μαυρούλη-κυριούλη, κάθεται η θείτσα-κυριούλα, αλλά συνεχίζει να λέει και να λέει...Κάποιες στάσεις παρακάτω μπαίνει ο ελεγκτής...η θείτσα-κυριούλα κάθεται με το εισιτήριο στο χέρι, κορδωτή κορδωτή και περιμένει να της γίνει ο έλεγχος. Ξαφνικά, γυρίζει πίσω ο μαυρούλης-κυριούλης, της παίρνει το εισιτήριο...και το καταπίνει!!!!!! Εκείνη την ώρα σκάει ο ελεγκτής, της ζητάει το εισιτήριο, η θείτσα-κυριούλα έχει κάτσει χαζεμένη και κοιτάει τον μαυρούλη-κυριούλη και βάζει τις φωνές: "Μου έφαγε το εισιτήριο ο μαύρος, μου έφαγε το εισιτήριο ο μαύρος"!!! Το λεωφορείο ολόκληρο έχει σκάσει στα γέλια με το όλο περιστατικό, ο μαυρούλης-κυριούλης κοιτάζει από το παράθυρο και ο ελεγκτής της βάζει τις φωνές λέγοντάς της ότι είναι τρελή...πολύ γέλιο η κατάσταση...καλά της έκανε!!!
Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008
Πώς ονομάζεται...
Αυτό που βλέπουμε τις τελευταίες μέρες στην τηλεόραση κατά κύριο λόγο;;;
Εννοώ, τις εικόνες των ασυνείδητων που ενώ έχει βουήξει ο κόσμος για την κακοκαιρία που πλησιάζει, για τις πολικές θερμοκρασίες που θα επικρατήσουν, για τα προβλήματα που αναμένεται να παρουσιαστούν, απλά κάνουν ό,τι τους κατέβει.
Πιο συγκεκριμένα αναφέρομαι στους οδηγούς που πάνε να περάσουν πχ τη Μαλακάσα χωρίς αλυσίδες λες και πάνε εκδρομή μια χαλαρή, ανοιξιάτικη μέρα και που μετά αναγκάζονται να σταματήσουν όπου να΄ναι για να τις βάλουν, σε αυτούς που δεν έχουν καν αλυσίδες μαζί τους, σε αυτούς που ενώ έχει βουήξει ο τόπος ότι πρέπει να μην κάνουν άσκοπες μετακινήσεις, βρίσκουν ευκαιρία να επισκεφτούν τις δημόσιες υπηρεσίες για να κάνουν δουλειές που βαριούνται να κάνουν άλλη μέρα, που βρίσκουν ευκαιρία να πάνε στη λαϊκή αγορά για τα ψώνια της εβδομάδας...και σε τόσους άλλους.
Παράδειγμα: κάτω από το σπίτι μου υπάρχει μια κατηφόρα με αρκετά μεγάλη κλίση...κι όμως σήμερα που έχουν παγώσει οι δρόμοι και μπορείς να κάνεις άνετα πατινάζ επάνω τους, ένας παππούς ήταν πάνω σε ένα παπάκι και κρατούσε μια σακούλα από σούπερ-μαρκετ η οποία περιείχε...ένα πακέτο κορν φλέικς!! Πού πας βρε άνθρωπε;;; Σήμερα βρήκες;;;
Τέλος, απίστευτος μου φαίνεται ο τρόπος που παρουσιάζεται το θέμα του καιρού και των επιπτώσεων που έχει για τους κατοίκους της χώρας από τα δελτία ειδήσεων: παρουσιαστές που δεν αφήνουν κανένα να μιλήσει και τα λένε όλα μόνοι τους, που φωνάζουν όποια είδηση κι αν μεταδίδουν σαν να ήρθε το τέλος του κόσμου...μα χρυσέ μου άνθρωπε, να ενημερωθώ θέλω, όχι να τρομοκρατηθώ...
Το πιο αστείο που έχω δει βέβαια είναι το κλασικό ρεπορτάζ με ταυτόχρονη κίνηση του ρεπορτερ...μόνο που σε αυτήν την περίπτωση, το να μιλάς και ταυτόχρονα να περπατάς πάνω στο χίονι, χωρίς να ξέρει τι έχει από κάτω...
Κάθε φορά, περιμένω πότε θα δω κάποιον να πέφτει και γελάω προκαταβολικά!!!
Τελικά πώς ονομάζεται όλο αυτό...;;;
Εννοώ, τις εικόνες των ασυνείδητων που ενώ έχει βουήξει ο κόσμος για την κακοκαιρία που πλησιάζει, για τις πολικές θερμοκρασίες που θα επικρατήσουν, για τα προβλήματα που αναμένεται να παρουσιαστούν, απλά κάνουν ό,τι τους κατέβει.
Πιο συγκεκριμένα αναφέρομαι στους οδηγούς που πάνε να περάσουν πχ τη Μαλακάσα χωρίς αλυσίδες λες και πάνε εκδρομή μια χαλαρή, ανοιξιάτικη μέρα και που μετά αναγκάζονται να σταματήσουν όπου να΄ναι για να τις βάλουν, σε αυτούς που δεν έχουν καν αλυσίδες μαζί τους, σε αυτούς που ενώ έχει βουήξει ο τόπος ότι πρέπει να μην κάνουν άσκοπες μετακινήσεις, βρίσκουν ευκαιρία να επισκεφτούν τις δημόσιες υπηρεσίες για να κάνουν δουλειές που βαριούνται να κάνουν άλλη μέρα, που βρίσκουν ευκαιρία να πάνε στη λαϊκή αγορά για τα ψώνια της εβδομάδας...και σε τόσους άλλους.
Παράδειγμα: κάτω από το σπίτι μου υπάρχει μια κατηφόρα με αρκετά μεγάλη κλίση...κι όμως σήμερα που έχουν παγώσει οι δρόμοι και μπορείς να κάνεις άνετα πατινάζ επάνω τους, ένας παππούς ήταν πάνω σε ένα παπάκι και κρατούσε μια σακούλα από σούπερ-μαρκετ η οποία περιείχε...ένα πακέτο κορν φλέικς!! Πού πας βρε άνθρωπε;;; Σήμερα βρήκες;;;
Τέλος, απίστευτος μου φαίνεται ο τρόπος που παρουσιάζεται το θέμα του καιρού και των επιπτώσεων που έχει για τους κατοίκους της χώρας από τα δελτία ειδήσεων: παρουσιαστές που δεν αφήνουν κανένα να μιλήσει και τα λένε όλα μόνοι τους, που φωνάζουν όποια είδηση κι αν μεταδίδουν σαν να ήρθε το τέλος του κόσμου...μα χρυσέ μου άνθρωπε, να ενημερωθώ θέλω, όχι να τρομοκρατηθώ...
Το πιο αστείο που έχω δει βέβαια είναι το κλασικό ρεπορτάζ με ταυτόχρονη κίνηση του ρεπορτερ...μόνο που σε αυτήν την περίπτωση, το να μιλάς και ταυτόχρονα να περπατάς πάνω στο χίονι, χωρίς να ξέρει τι έχει από κάτω...
Κάθε φορά, περιμένω πότε θα δω κάποιον να πέφτει και γελάω προκαταβολικά!!!
Τελικά πώς ονομάζεται όλο αυτό...;;;
Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008
Απίστευτο...
Ειλικρινά δεν περίμενα να ακούσω ποτέ κάτι τέτοιο και όμως συνέβη στις τουαλέτες μεγάλου εμπορικού καταστήματος στο κέντρο της Αθήνας, στο οποίο εργάζεται η αδερφή μου (άρα το έμαθα από πρώτο χέρι...).
Πιάσανε μια κυρία στο δωματιάκι με τις σκούπες και τις σφουγγαρίστρες, να κάνει ανενόχλητη μία από τις ανάγκες της (όχι την πιο απλή, ας πούμε) στον κουβά με το νερό για σφουγγάρισμα!!!!
Το μάτι μου!!!
Πιάσανε μια κυρία στο δωματιάκι με τις σκούπες και τις σφουγγαρίστρες, να κάνει ανενόχλητη μία από τις ανάγκες της (όχι την πιο απλή, ας πούμε) στον κουβά με το νερό για σφουγγάρισμα!!!!
Το μάτι μου!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)