Κυριακή 18 Μαΐου 2008

"Μικρές θέσεις επιβατών"

Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές έχω σκεφτεί το ενδεχόμενο να είναι πολύ μικρές οι θέσεις των επιβατών στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς....αυτό καταλαβαίνω όταν βλέπω κάποιους κυρίους και κάποιες κυρίες να "απλώνουν" τις σακούλες με τα ζαρζαβατικά από την λαϊκή αγορά στα διπλανά καθίσματα, όταν βλέπω κάποιους να κάθονται (απλώνονται, πιο σωστά) σαν να είναι πάνω σε θρόνο και δεν νοιάζονται καθόλου αν ο διπλανός έχει διπλωθεί σαν 8άρι προκειμένου να χωρέσει στην δική του θέση...

Κάποια φορά στο Μετρό, ο διπλανός μου είχε κάτσει διαγώνια στη θέση του (ήταν δίπλα στο παράθυρο) με αποτέλεσμα τα πόδια του να βρίσκονται στον χώρο για τα πόδια τα δικά μου. Επειδή εκνευρίστηκα, του είπα να μαζευτεί και να κάτσει ίσια στην θέση του και η απάντηση που πήρα ήταν: "έλα μωρέ, έτσι κι αλλιώς κατεβαίνω στην επόμενη στάση"!!!!

Τι να του πεις;;;;;;

Κυριακή 13 Απριλίου 2008

Πολυήμερη απουσία

Λόγω αυξημένων επαγγελματικών και εκπαιδευτικών (κυρίως) υποχρεώσεων έχω καιρό να αναρτήσω στο blog...θα επανέλθω δριμύτερη σύντομα...υλικό γαϊδουριάς συλλέγεται δυστυχώς καθημερινά....

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

Κάτι καινούριο

Προστέθηκε στα ήδη υπάρχοντα links άλλο ένα, που παραπέμπει σε γαϊδούρια, αυτοκίνητα, καραγκιοζιλίκια!
Καλή διασκέδαση!

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008

Αστείο περιστατικό

Το παρακάτω περιστατικό μου το αφηγήθηκε φίλος μου, ο οποίος το άκουσε στο ραδιόφωνο: αναφερόταν σε μια επιστολή που είχε σταλεί από κάποιον ακροατή.
Μια μέρα, ήταν λέει (ο ακροατής) στο λεωφορείο. Σε μια στάση μπαίνει μια θείτσα-κυριούλα από αυτές που είναι "φινετσάτες", αριστοκρατικές, "φτιαγμένες-σινιαρισμένες" και τα λοιπά, πάει και κάθεται πάνω από έναν μαυρούλη-κυριούλη και του λέει: "Σήκω να καθήσω" Ο μαυρούλης-κυριούλης συνεχίζει και κοιτάζει αμέριμνος έξω από το παράθυρο του λεωφορείου, κάνοντας ότι δεν έχει ακούσει...Συνεχίζει η θείτσα-κυριούλα: "Σήκω να καθήσω". Ο μαυρούλης-κυριούλης ατάραχος! Αρχίζει τον εξάψαλμο η θείτσα-κυριούλα: "Και που σας έχουμε μαζέψει όλους...και εσείς και οι Αλβανοί....και που μας παίρνετε τις δουλειές μας κτλ κτλ". Ο μαυρούλης-κυριούλης συγκρατεί τα νεύρα του και συνεχίζει να μην της δίνει σημασία. Λίγο παρακάτω, αδειάζει μια θέση πίσω από τον μαυρούλη-κυριούλη, κάθεται η θείτσα-κυριούλα, αλλά συνεχίζει να λέει και να λέει...Κάποιες στάσεις παρακάτω μπαίνει ο ελεγκτής...η θείτσα-κυριούλα κάθεται με το εισιτήριο στο χέρι, κορδωτή κορδωτή και περιμένει να της γίνει ο έλεγχος. Ξαφνικά, γυρίζει πίσω ο μαυρούλης-κυριούλης, της παίρνει το εισιτήριο...και το καταπίνει!!!!!! Εκείνη την ώρα σκάει ο ελεγκτής, της ζητάει το εισιτήριο, η θείτσα-κυριούλα έχει κάτσει χαζεμένη και κοιτάει τον μαυρούλη-κυριούλη και βάζει τις φωνές: "Μου έφαγε το εισιτήριο ο μαύρος, μου έφαγε το εισιτήριο ο μαύρος"!!! Το λεωφορείο ολόκληρο έχει σκάσει στα γέλια με το όλο περιστατικό, ο μαυρούλης-κυριούλης κοιτάζει από το παράθυρο και ο ελεγκτής της βάζει τις φωνές λέγοντάς της ότι είναι τρελή...πολύ γέλιο η κατάσταση...καλά της έκανε!!!

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

Πώς ονομάζεται...

Αυτό που βλέπουμε τις τελευταίες μέρες στην τηλεόραση κατά κύριο λόγο;;;
Εννοώ, τις εικόνες των ασυνείδητων που ενώ έχει βουήξει ο κόσμος για την κακοκαιρία που πλησιάζει, για τις πολικές θερμοκρασίες που θα επικρατήσουν, για τα προβλήματα που αναμένεται να παρουσιαστούν, απλά κάνουν ό,τι τους κατέβει.
Πιο συγκεκριμένα αναφέρομαι στους οδηγούς που πάνε να περάσουν πχ τη Μαλακάσα χωρίς αλυσίδες λες και πάνε εκδρομή μια χαλαρή, ανοιξιάτικη μέρα και που μετά αναγκάζονται να σταματήσουν όπου να΄ναι για να τις βάλουν, σε αυτούς που δεν έχουν καν αλυσίδες μαζί τους, σε αυτούς που ενώ έχει βουήξει ο τόπος ότι πρέπει να μην κάνουν άσκοπες μετακινήσεις, βρίσκουν ευκαιρία να επισκεφτούν τις δημόσιες υπηρεσίες για να κάνουν δουλειές που βαριούνται να κάνουν άλλη μέρα, που βρίσκουν ευκαιρία να πάνε στη λαϊκή αγορά για τα ψώνια της εβδομάδας...και σε τόσους άλλους.
Παράδειγμα: κάτω από το σπίτι μου υπάρχει μια κατηφόρα με αρκετά μεγάλη κλίση...κι όμως σήμερα που έχουν παγώσει οι δρόμοι και μπορείς να κάνεις άνετα πατινάζ επάνω τους, ένας παππούς ήταν πάνω σε ένα παπάκι και κρατούσε μια σακούλα από σούπερ-μαρκετ η οποία περιείχε...ένα πακέτο κορν φλέικς!! Πού πας βρε άνθρωπε;;; Σήμερα βρήκες;;;
Τέλος, απίστευτος μου φαίνεται ο τρόπος που παρουσιάζεται το θέμα του καιρού και των επιπτώσεων που έχει για τους κατοίκους της χώρας από τα δελτία ειδήσεων: παρουσιαστές που δεν αφήνουν κανένα να μιλήσει και τα λένε όλα μόνοι τους, που φωνάζουν όποια είδηση κι αν μεταδίδουν σαν να ήρθε το τέλος του κόσμου...μα χρυσέ μου άνθρωπε, να ενημερωθώ θέλω, όχι να τρομοκρατηθώ...
Το πιο αστείο που έχω δει βέβαια είναι το κλασικό ρεπορτάζ με ταυτόχρονη κίνηση του ρεπορτερ...μόνο που σε αυτήν την περίπτωση, το να μιλάς και ταυτόχρονα να περπατάς πάνω στο χίονι, χωρίς να ξέρει τι έχει από κάτω...
Κάθε φορά, περιμένω πότε θα δω κάποιον να πέφτει και γελάω προκαταβολικά!!!
Τελικά πώς ονομάζεται όλο αυτό...;;;

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008

Απίστευτο...

Ειλικρινά δεν περίμενα να ακούσω ποτέ κάτι τέτοιο και όμως συνέβη στις τουαλέτες μεγάλου εμπορικού καταστήματος στο κέντρο της Αθήνας, στο οποίο εργάζεται η αδερφή μου (άρα το έμαθα από πρώτο χέρι...).
Πιάσανε μια κυρία στο δωματιάκι με τις σκούπες και τις σφουγγαρίστρες, να κάνει ανενόχλητη μία από τις ανάγκες της (όχι την πιο απλή, ας πούμε) στον κουβά με το νερό για σφουγγάρισμα!!!!
Το μάτι μου!!!

Μελό...αλλά ωραίο....

http://www.youtube.com/watch?v=vGlSzObMULA

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008

Για να ευθυμήσουμε λιγάκι....

Κάποιοι στίχοι για το ζωάκι που τόσο ταλαιπωρείται σε αυτό το blog....

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=
Lyrics&act=details&song_id=2915&hl=%CE%B3%CE%B1%CE%B9%
CE%B4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B9

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=
Lyrics&act=details&song_id=12808&hl=%CE%B3%CE%B1%CE%B9%
CE%B4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B9

και ένα βιντεάκι για το καλό...

http://www.youtube.com/watch?v=pmmsr7PAhWU

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2008

Προβληματισμός....

Τις τελευταίες μέρες προβληματίζομαι σχετικά με το εξής: δεν γίνονται σχολιασμοί πάνω στα θέματα που αναφέρω στο blog μου και έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι....μήπως εγώ τα βλέπω όλα στραβά; Μήπως εγώ παρατηρώ πράγματα που με εκνευρίζουν και μήπως δεν είναι έτσι στην τελική ανάλυση; Μήπως είμαι περίεργη και γκρινιάρα;
Από την άλλη όμως σκέφτομαι: δεν μπορεί να μην συμβαίνουν και σε άλλους τέτοια περιστατικά....εεεεε;;;;
Περιμένω τα σχόλιά σας!!!!

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2008

Έξυπνο!!!!

Πριν από κάποιους μήνες, νομίζω σε μια από τις εφημερίδες που διανέμονται στα τρένα και το μετρο το πρωί, είχα διαβάσει για μια κίνηση διαμαρτυρίας που είχε ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη για τους ασυνείδητους οδηγούς και τα προβλήματα που δημιουργούν στους πεζούς και όχι μόνο. Το μέσο διαμαρτυρίας τους είναι αυτοκόλλητα τα οποία κολλάνε πάνω στα αυτοκίνητα, αυτοκόλλητα με διάφορα μηνύματα. Ένα από αυτά (αυτό μου είχε κάνει αντύπωση και γι' αυτό και το θυμάμαι) γράφει: "είμαι γαϊδούρι, παρκάρω όπου να' ναι" ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων!!! Το βρήκα πολύ έξυπνο και η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν πόσα περίπου τέτοια αυτοκόλλητα θα χρειαζόμουν τη μέρα με όλα αυτά που βλέπω....Μάλλον το βρήκαν εξίσου έξυπνο και άλλοι άνθρωποι γι' αυτό και η κίνηση εξαπλώνεται σιγά σιγά και σε άλλες πόλεις πέρα από τη Θεσσαλονίκη.
Παραθέτω τη διεύθυνση της σελίδας και του blog των Streetpanthers όπως αυτοαποκαλούνται για όποιον ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα.
Αυτό που μου άρεσε περισσότερο στη σελίδα είναι ότι κάθε μήνα ψηφίζεται ο πιο....γαϊδαρος!!! Καλό;;;;

Οδηγοί....

Ένα από τα συνηθισμένα θέματα προς συζήτηση με τον πατέρα μου είναι η συμπεριφορά των οδηγών στους δρόμους. Καλώς ή κακώς δεν έχω (ακόμα) δίπλωμα οδήγησης εξού και τρώω τις αστικές συγκοινωνίες με το κουτάλι...Αυτό όμως που παρατηρώ όταν μετακινούμαι είτε ως επιβάτης Μέσου Μαζικής Μεταφοράς, είτε ως συνοδηγός σε αυτοκίνητο άλλου είναι η γαϊδουριά ορισμένων οδηγών!
Παρκάρουν όπου θέλουν, σταμάνε όπου θέλουν, δεν προσέχουν, καβαλάνε πεζοδρόμια, διπλοπαρκάρουν, δεν ανάβουν φλας ή αλαρμ, γενικά δεν υπολογίζουν τους άλλους. Δεν σκέφτονται ότι καθυστερούν τους επιβάτες όταν το τρόλλευ κάνει ένα τέταρτο να περάσει το φανάρι γιατί κάποιος έχει παρκάρει και πρέπει οι δύο λωρίδες του δρόμου να γίνουν μία (βλέπε οδό Λασκαράτου-Πατήσια), δεν σκέφτονται ότι με το να σταματάνε πάνω στη στάση του λεωφορείου εμποδίζουν τους επιβάτες να επιβιβαστούν και να αποβιβαστούν, για να μη μιλήσω για τον οδηγό του λεωφορείου που πρέπει να κάνει τανζανιές για να προσπεράσει το αυτοκίνητο και να ξαναμπεί μπροστά του για να καταφέρει να σταματήσει μπροστά στη στάση (βλέπε οδό Αλεξάνδρας μπροστά από το Ίκα).
Κάτι άλλο που δεν καταλαβαίνω, είναι η λογική του οδηγού που παρκάρει πάνω σε στροφή και ειδικά όταν από εκεί στρίβει λεωφορείο ή τρόλλευ..παραδείγματα πολλά: Ταϋγέτου στη Γκράβα (Γαλάτσι), Ηρακλείου και Μαβίλη (Πατήσια)...ακόμα και στη γειτονιά μου πολλές φορές παρκάρουν έξω από ένα κομμωτήριο και δημιουργούνται ουρές από τρόλλευ (παλιότερα και από λεωφορεία) που δεν μπορούν να στρίψουν και κάθονται και περιμένουν να τελειώσει η περμαναντ...
Προβλήματα από ασυνείδητους οδηγούς δεν δημιουργούνται μόνο στα λεωφορεία και τα τρόλλευ αλλά και στους υπόλοιπους οδηγούς...είναι επικίνδυνο φαντάζομαι όταν οδηγείς ήσυχα και χαλαρά σε έναν δρόμο και ξαφνικά ο μπροστινός σου αποφασίσει ότι θέλει να στρίψει...καταλαβαίνω ότι μπορεί να τύχει στον καθένα να ξεχαστεί ή να ψάχνεται και να καταλάβει τελευταία στιγμή ότι πρέπει να στρίψει αλλά σε ΟΛΟΥΣ αυτό τυχαίνει; Δε νομίζω...Κάποιοι μάλλον έχουν τσακωθεί με τα φλας και τα αλαρμ...ναι, ναι αυτό είναι!!! Μου έχει τύχει (ως συνοδηγός) να δω γυναίκα οδηγό στη λεωφόρο Βεϊκου στο Γαλάτσι να είναι τέρμα δεξιά και να χαζεύει βιτρίνες (δεν κοίταζε μπροστά της!) και δέκα μέτρα πριν το φανάρι να συνειδητοποιεί ότι θέλει να στρίψει αριστερά...άλλαξε τρεις λωρίδες, έκανε όλα τα αυτοκίνητα να γονατίσουν...αλλά έστριψε αριστερά! Και επειδή η βλακεία δεν είναι γυναικείο προνόμιο, στη Λεωφόρο Κατεχάκη πριν πολλά χρόνια ήμουν στη μεσαία λωρίδα και έβλεπα δύο αυτοκίνητα (ένα από αριστερά και ένα από δεξιά) να προσπαθούν να μπουν και τα δύο στη μεσαία λωρίδα..ούτε φλας ούτε τίποτα..λίγο πριν αγκαλιαστούν σφιχτά κατάλαβαν τι πήγαιναν να κάνουν και ξαναγύρισαν στις λωρίδες τους!!!
Ο λόγος που "τσακώνομαι" με τον πατέρα μου για τα παραπάνω θέματα είναι ότι κατά τη γνώμη του, από τη μια μεριά, δεν πρέπει να πάρω δίπλωμα οδήγησης γιατί έχω πολλά νεύρα ως συνοδηγός, άρα ως οδηγός θα έχω πολλά περισσότερα και δεν θα μπορώ να συγκεντρωθώ στην οδήγηση και από την άλλη και να πάρω δίπλωμα δεν έγινε και κάτι γιατί θα κάνω κι εγώ τα ίδια!!! Γιατί πρέπει και έγω σώνει και καλά να κάνω τα ίδια; Πρέπει να γίνω και εγώ γαϊδούρι, επειδή οι άλλοι έχουν μάθει να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο; ΑΡΝΟΥΜΑΙ!!!

Γαϊδουράκι....

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2008

Ασανσερ.....

Ένα από τα αγαπημένα μου θέματα γκρίνιας είναι...τα ασανσερ!!!!
Πολύ συχνά γελάω αλλά και νευριάζω όταν μπαίνω σε ασανσερ.
Νευριάζω όταν βλέπω ανθρώπους να περιμένουν ακριβώς απ' έξω από την πόρτα ώστε μόλις αυτή ανοίξει, τσουπ! να πηδήξουν μέσα, άσχετα από το ότι η λογική λέει ότι σε ασανσερ δημόσιας υπηρεσίας το πιο πιθανό είναι να θέλουν κάποιοι και να βγουν (σα δεν ντρέπονται οι αχρείοι!).
Μια άλλη κατηγορία ανθρώπων κάνει το εξής καταπληκτικό: ενώ βλέπουν ότι περιμένουν και άλλοι να μπουν, μόλις μπουν οι ίδιοι, πατάνε το κουμπί του ορόφου που θέλουν να πάνε χωρίς να παίζει ρόλο ότι θα αρχίσουν να κλείνουν οι πόρτες....έχει τύχει να χτυπήσω τον ώμο μου από πόρτα που έχει αρχίσει να κλείνει...
Εξωφρενικό βρίσκω το γεγονός ότι πολλοί μπαίνουν ακόμα και αν ξέρουν ότι έχουν υπερβεί τον μέγιστο αριθμό ατόμων που χωράνε στο ασανσερ..ακόμα χειρότερα όταν πρόκειται για ασανσερ δημόσιας υπηρεσίας το οποίο είναι συνέχεια χαλασμένο. Και αν πεις κάτι του στυλ: "δεν χωράτε" απλά κάνουν ότι δεν ακούνε...
Άλλη βλακεία: πατάνε και τα δύο κουμπιά, και για να πάνε πάνω και για να πάνε κάτω με αποτέλεσμα να καθυστερούν όλους τους υπόλοιπους και να κάνουνε βόλτες στους ορόφους.
Με αυτό όμως που ρίχνω πραγματικά γέλιο, είναι όταν βλέπω ανθρώπους να στέκονται μπροστά από την πόρτα του ασανσερ χωρίς να έχουν πατήσει το κουμπί για να έρθει!!! Το μάτι μου!!!
Σε μια περίπτωση, όταν έκανα το "λάθος" να πάω να πατήσω το κουμπί για να έρθει το ασανσερ (γιατί δεν ήθελα να περάσω τη μέρα μου εκεί) άκουσα έναν κυριούλη να μου λέει: "μην το πατάς, θα έρθει μόνο του"!!!!
Ήμαρτον!!!

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2008

Απίστευτο...

Παραμονή Πρωτοχρονιάς και βρίσκομαι στο λεωφορειάκι επιστρέφοντας στη δουλειά... Έχω βάλει και ακούω ραδιόφωνο στο κινητό και χαζεύω έξω την στολισμένη Αθήνα. Ξαφνικά ακούω έναν ήχο πιο δυνατό από την ένταση της μουσικής στα αυτιά μου και γυρνάω το κεφάλι μου για να δω τι συνέβη.
Μια κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά -πάνω από 28 δεν θα την έκανα- είχε πέσει μέσα στο λεωφορειάκι και είχε σπασμούς: από ότι είπε μια κυρία που ήταν μαζί της (μητέρα της;) είχε πάθει κρίση επιληψίας....
Την έπιασαν οι επίβάτες από τα χέρια και τα πόδια, την έβγαλαν έξω από το λεωφορειάκι, την ξάπλωσαν σε ένα παγκάκι (βρισκόμασταν στην Ακαδημίας), και της έκαναν αέρα. Ο οδηγός του λεωφορείου έπαιρνε τηλέφωνο από το κινητό του, την χάιδευε, την σκέπασε γιατί είχε σηκωθεί η μπλούζα της όπως ήταν ξαπλωμένη, της μιλούσε συνέχεια...Η κοπέλα κάποια στιγμή έχασε εντελώς τις αισθήσεις της, αλλά ο οδηγός δεν σταμάτησε να μιλάει στο κινητό του, δεν σταμάτησε να της μιλάει και να την χαϊδεύει. Κάποια στιγμή συνήλθε η κοπέλα, ήθελε να σηκωθεί αλλά ο οδηγός επέμενε να περιμένει λίγο ακόμα για να σιγουρευτεί ότι είναι όλα καλά.
Ήρθε μετά από λίγη ώρα ένα περιπολικό, έδωσε ο οδηγός κατάθεση για το συμβάν και αφού η κοπέλα είχε συνέλθει εντελώς μπήκε ξανά στο λεωφορείο. Μας ρώτησε αν είμασταν όλοι καλά και μας ζήτησε συγγνώμη για την καθυστέρηση που είχαμε....!!!!
Γνωρίζω ότι ο οδηγός έχει ευθύνη για οτιδήποτε συμβαίνει στο λεωφορείο που οδηγεί αλλά είμαι σίγουρη ότι δεν τον υποχρέωνε κανείς να κάνει αυτά που έκανε...ήταν απλά Άνθρωπος...
Δεν ξέρω αν έφταιγε το σοκ από το θέαμα της κοπέλας ξαπλωμένης σε ένα παγκάκι με τα μάτια γυρισμένα και τα χείλη της να τρέμουν ή η στάση του οδηγού σε όλη τη διάρκεια του περιστατικού, πάντως συγκινήθηκα πολύ στη σκέψη ότι υπάρχει ακόμα καλοσύνη τριγύρω μου....

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2008

Καλή Χρονιά!!!!

Πολλές ευχές σε όλους για μια χρονιά γεμάτη Υγεία, Ευτυχία, λιγότερα Προβλήματα, λιγότερο Άγχος και λιγότερη (όσο το δυνατόν ) Γκρίνια...Πρώτη πρώτη θα το προσπαθήσω το τελευταίο!!!! Το 2008 ας είναι ένα χαρούμενο έτος!!!