Προβληματισμός....

Τις τελευταίες μέρες προβληματίζομαι σχετικά με το εξής: δεν γίνονται σχολιασμοί πάνω στα θέματα που αναφέρω στο blog μου και έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι....μήπως εγώ τα βλέπω όλα στραβά; Μήπως εγώ παρατηρώ πράγματα που με εκνευρίζουν και μήπως δεν είναι έτσι στην τελική ανάλυση; Μήπως είμαι περίεργη και γκρινιάρα;
Από την άλλη όμως σκέφτομαι: δεν μπορεί να μην συμβαίνουν και σε άλλους τέτοια περιστατικά....εεεεε;;;;
Περιμένω τα σχόλιά σας!!!!

Έξυπνο!!!!

Πριν από κάποιους μήνες, νομίζω σε μια από τις εφημερίδες που διανέμονται στα τρένα και το μετρο το πρωί, είχα διαβάσει για μια κίνηση διαμαρτυρίας που είχε ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη για τους ασυνείδητους οδηγούς και τα προβλήματα που δημιουργούν στους πεζούς και όχι μόνο. Το μέσο διαμαρτυρίας τους είναι αυτοκόλλητα τα οποία κολλάνε πάνω στα αυτοκίνητα, αυτοκόλλητα με διάφορα μηνύματα. Ένα από αυτά (αυτό μου είχε κάνει αντύπωση και γι' αυτό και το θυμάμαι) γράφει: "είμαι γαϊδούρι, παρκάρω όπου να' ναι" ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων!!! Το βρήκα πολύ έξυπνο και η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν πόσα περίπου τέτοια αυτοκόλλητα θα χρειαζόμουν τη μέρα με όλα αυτά που βλέπω....Μάλλον το βρήκαν εξίσου έξυπνο και άλλοι άνθρωποι γι' αυτό και η κίνηση εξαπλώνεται σιγά σιγά και σε άλλες πόλεις πέρα από τη Θεσσαλονίκη.
Παραθέτω τη διεύθυνση της σελίδας και του blog των Streetpanthers όπως αυτοαποκαλούνται για όποιον ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα.
Αυτό που μου άρεσε περισσότερο στη σελίδα είναι ότι κάθε μήνα ψηφίζεται ο πιο....γαϊδαρος!!! Καλό;;;;

Οδηγοί....

Ένα από τα συνηθισμένα θέματα προς συζήτηση με τον πατέρα μου είναι η συμπεριφορά των οδηγών στους δρόμους. Καλώς ή κακώς δεν έχω (ακόμα) δίπλωμα οδήγησης εξού και τρώω τις αστικές συγκοινωνίες με το κουτάλι...Αυτό όμως που παρατηρώ όταν μετακινούμαι είτε ως επιβάτης Μέσου Μαζικής Μεταφοράς, είτε ως συνοδηγός σε αυτοκίνητο άλλου είναι η γαϊδουριά ορισμένων οδηγών!
Παρκάρουν όπου θέλουν, σταμάνε όπου θέλουν, δεν προσέχουν, καβαλάνε πεζοδρόμια, διπλοπαρκάρουν, δεν ανάβουν φλας ή αλαρμ, γενικά δεν υπολογίζουν τους άλλους. Δεν σκέφτονται ότι καθυστερούν τους επιβάτες όταν το τρόλλευ κάνει ένα τέταρτο να περάσει το φανάρι γιατί κάποιος έχει παρκάρει και πρέπει οι δύο λωρίδες του δρόμου να γίνουν μία (βλέπε οδό Λασκαράτου-Πατήσια), δεν σκέφτονται ότι με το να σταματάνε πάνω στη στάση του λεωφορείου εμποδίζουν τους επιβάτες να επιβιβαστούν και να αποβιβαστούν, για να μη μιλήσω για τον οδηγό του λεωφορείου που πρέπει να κάνει τανζανιές για να προσπεράσει το αυτοκίνητο και να ξαναμπεί μπροστά του για να καταφέρει να σταματήσει μπροστά στη στάση (βλέπε οδό Αλεξάνδρας μπροστά από το Ίκα).
Κάτι άλλο που δεν καταλαβαίνω, είναι η λογική του οδηγού που παρκάρει πάνω σε στροφή και ειδικά όταν από εκεί στρίβει λεωφορείο ή τρόλλευ..παραδείγματα πολλά: Ταϋγέτου στη Γκράβα (Γαλάτσι), Ηρακλείου και Μαβίλη (Πατήσια)...ακόμα και στη γειτονιά μου πολλές φορές παρκάρουν έξω από ένα κομμωτήριο και δημιουργούνται ουρές από τρόλλευ (παλιότερα και από λεωφορεία) που δεν μπορούν να στρίψουν και κάθονται και περιμένουν να τελειώσει η περμαναντ...
Προβλήματα από ασυνείδητους οδηγούς δεν δημιουργούνται μόνο στα λεωφορεία και τα τρόλλευ αλλά και στους υπόλοιπους οδηγούς...είναι επικίνδυνο φαντάζομαι όταν οδηγείς ήσυχα και χαλαρά σε έναν δρόμο και ξαφνικά ο μπροστινός σου αποφασίσει ότι θέλει να στρίψει...καταλαβαίνω ότι μπορεί να τύχει στον καθένα να ξεχαστεί ή να ψάχνεται και να καταλάβει τελευταία στιγμή ότι πρέπει να στρίψει αλλά σε ΟΛΟΥΣ αυτό τυχαίνει; Δε νομίζω...Κάποιοι μάλλον έχουν τσακωθεί με τα φλας και τα αλαρμ...ναι, ναι αυτό είναι!!! Μου έχει τύχει (ως συνοδηγός) να δω γυναίκα οδηγό στη λεωφόρο Βεϊκου στο Γαλάτσι να είναι τέρμα δεξιά και να χαζεύει βιτρίνες (δεν κοίταζε μπροστά της!) και δέκα μέτρα πριν το φανάρι να συνειδητοποιεί ότι θέλει να στρίψει αριστερά...άλλαξε τρεις λωρίδες, έκανε όλα τα αυτοκίνητα να γονατίσουν...αλλά έστριψε αριστερά! Και επειδή η βλακεία δεν είναι γυναικείο προνόμιο, στη Λεωφόρο Κατεχάκη πριν πολλά χρόνια ήμουν στη μεσαία λωρίδα και έβλεπα δύο αυτοκίνητα (ένα από αριστερά και ένα από δεξιά) να προσπαθούν να μπουν και τα δύο στη μεσαία λωρίδα..ούτε φλας ούτε τίποτα..λίγο πριν αγκαλιαστούν σφιχτά κατάλαβαν τι πήγαιναν να κάνουν και ξαναγύρισαν στις λωρίδες τους!!!
Ο λόγος που "τσακώνομαι" με τον πατέρα μου για τα παραπάνω θέματα είναι ότι κατά τη γνώμη του, από τη μια μεριά, δεν πρέπει να πάρω δίπλωμα οδήγησης γιατί έχω πολλά νεύρα ως συνοδηγός, άρα ως οδηγός θα έχω πολλά περισσότερα και δεν θα μπορώ να συγκεντρωθώ στην οδήγηση και από την άλλη και να πάρω δίπλωμα δεν έγινε και κάτι γιατί θα κάνω κι εγώ τα ίδια!!! Γιατί πρέπει και έγω σώνει και καλά να κάνω τα ίδια; Πρέπει να γίνω και εγώ γαϊδούρι, επειδή οι άλλοι έχουν μάθει να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο; ΑΡΝΟΥΜΑΙ!!!

Γαϊδουράκι....

Ασανσερ.....

Ένα από τα αγαπημένα μου θέματα γκρίνιας είναι...τα ασανσερ!!!!
Πολύ συχνά γελάω αλλά και νευριάζω όταν μπαίνω σε ασανσερ.
Νευριάζω όταν βλέπω ανθρώπους να περιμένουν ακριβώς απ' έξω από την πόρτα ώστε μόλις αυτή ανοίξει, τσουπ! να πηδήξουν μέσα, άσχετα από το ότι η λογική λέει ότι σε ασανσερ δημόσιας υπηρεσίας το πιο πιθανό είναι να θέλουν κάποιοι και να βγουν (σα δεν ντρέπονται οι αχρείοι!).
Μια άλλη κατηγορία ανθρώπων κάνει το εξής καταπληκτικό: ενώ βλέπουν ότι περιμένουν και άλλοι να μπουν, μόλις μπουν οι ίδιοι, πατάνε το κουμπί του ορόφου που θέλουν να πάνε χωρίς να παίζει ρόλο ότι θα αρχίσουν να κλείνουν οι πόρτες....έχει τύχει να χτυπήσω τον ώμο μου από πόρτα που έχει αρχίσει να κλείνει...
Εξωφρενικό βρίσκω το γεγονός ότι πολλοί μπαίνουν ακόμα και αν ξέρουν ότι έχουν υπερβεί τον μέγιστο αριθμό ατόμων που χωράνε στο ασανσερ..ακόμα χειρότερα όταν πρόκειται για ασανσερ δημόσιας υπηρεσίας το οποίο είναι συνέχεια χαλασμένο. Και αν πεις κάτι του στυλ: "δεν χωράτε" απλά κάνουν ότι δεν ακούνε...
Άλλη βλακεία: πατάνε και τα δύο κουμπιά, και για να πάνε πάνω και για να πάνε κάτω με αποτέλεσμα να καθυστερούν όλους τους υπόλοιπους και να κάνουνε βόλτες στους ορόφους.
Με αυτό όμως που ρίχνω πραγματικά γέλιο, είναι όταν βλέπω ανθρώπους να στέκονται μπροστά από την πόρτα του ασανσερ χωρίς να έχουν πατήσει το κουμπί για να έρθει!!! Το μάτι μου!!!
Σε μια περίπτωση, όταν έκανα το "λάθος" να πάω να πατήσω το κουμπί για να έρθει το ασανσερ (γιατί δεν ήθελα να περάσω τη μέρα μου εκεί) άκουσα έναν κυριούλη να μου λέει: "μην το πατάς, θα έρθει μόνο του"!!!!
Ήμαρτον!!!

Απίστευτο...

Παραμονή Πρωτοχρονιάς και βρίσκομαι στο λεωφορειάκι επιστρέφοντας στη δουλειά... Έχω βάλει και ακούω ραδιόφωνο στο κινητό και χαζεύω έξω την στολισμένη Αθήνα. Ξαφνικά ακούω έναν ήχο πιο δυνατό από την ένταση της μουσικής στα αυτιά μου και γυρνάω το κεφάλι μου για να δω τι συνέβη.
Μια κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά -πάνω από 28 δεν θα την έκανα- είχε πέσει μέσα στο λεωφορειάκι και είχε σπασμούς: από ότι είπε μια κυρία που ήταν μαζί της (μητέρα της;) είχε πάθει κρίση επιληψίας....
Την έπιασαν οι επίβάτες από τα χέρια και τα πόδια, την έβγαλαν έξω από το λεωφορειάκι, την ξάπλωσαν σε ένα παγκάκι (βρισκόμασταν στην Ακαδημίας), και της έκαναν αέρα. Ο οδηγός του λεωφορείου έπαιρνε τηλέφωνο από το κινητό του, την χάιδευε, την σκέπασε γιατί είχε σηκωθεί η μπλούζα της όπως ήταν ξαπλωμένη, της μιλούσε συνέχεια...Η κοπέλα κάποια στιγμή έχασε εντελώς τις αισθήσεις της, αλλά ο οδηγός δεν σταμάτησε να μιλάει στο κινητό του, δεν σταμάτησε να της μιλάει και να την χαϊδεύει. Κάποια στιγμή συνήλθε η κοπέλα, ήθελε να σηκωθεί αλλά ο οδηγός επέμενε να περιμένει λίγο ακόμα για να σιγουρευτεί ότι είναι όλα καλά.
Ήρθε μετά από λίγη ώρα ένα περιπολικό, έδωσε ο οδηγός κατάθεση για το συμβάν και αφού η κοπέλα είχε συνέλθει εντελώς μπήκε ξανά στο λεωφορείο. Μας ρώτησε αν είμασταν όλοι καλά και μας ζήτησε συγγνώμη για την καθυστέρηση που είχαμε....!!!!
Γνωρίζω ότι ο οδηγός έχει ευθύνη για οτιδήποτε συμβαίνει στο λεωφορείο που οδηγεί αλλά είμαι σίγουρη ότι δεν τον υποχρέωνε κανείς να κάνει αυτά που έκανε...ήταν απλά Άνθρωπος...
Δεν ξέρω αν έφταιγε το σοκ από το θέαμα της κοπέλας ξαπλωμένης σε ένα παγκάκι με τα μάτια γυρισμένα και τα χείλη της να τρέμουν ή η στάση του οδηγού σε όλη τη διάρκεια του περιστατικού, πάντως συγκινήθηκα πολύ στη σκέψη ότι υπάρχει ακόμα καλοσύνη τριγύρω μου....

Καλή Χρονιά!!!!

Πολλές ευχές σε όλους για μια χρονιά γεμάτη Υγεία, Ευτυχία, λιγότερα Προβλήματα, λιγότερο Άγχος και λιγότερη (όσο το δυνατόν ) Γκρίνια...Πρώτη πρώτη θα το προσπαθήσω το τελευταίο!!!! Το 2008 ας είναι ένα χαρούμενο έτος!!!