Παραμονή Πρωτοχρονιάς και βρίσκομαι στο λεωφορειάκι επιστρέφοντας στη δουλειά... Έχω βάλει και ακούω ραδιόφωνο στο κινητό και χαζεύω έξω την στολισμένη Αθήνα. Ξαφνικά ακούω έναν ήχο πιο δυνατό από την ένταση της μουσικής στα αυτιά μου και γυρνάω το κεφάλι μου για να δω τι συνέβη.
Μια κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά -πάνω από 28 δεν θα την έκανα- είχε πέσει μέσα στο λεωφορειάκι και είχε σπασμούς: από ότι είπε μια κυρία που ήταν μαζί της (μητέρα της;) είχε πάθει κρίση επιληψίας....
Την έπιασαν οι επίβάτες από τα χέρια και τα πόδια, την έβγαλαν έξω από το λεωφορειάκι, την ξάπλωσαν σε ένα παγκάκι (βρισκόμασταν στην Ακαδημίας), και της έκαναν αέρα. Ο οδηγός του λεωφορείου έπαιρνε τηλέφωνο από το κινητό του, την χάιδευε, την σκέπασε γιατί είχε σηκωθεί η μπλούζα της όπως ήταν ξαπλωμένη, της μιλούσε συνέχεια...Η κοπέλα κάποια στιγμή έχασε εντελώς τις αισθήσεις της, αλλά ο οδηγός δεν σταμάτησε να μιλάει στο κινητό του, δεν σταμάτησε να της μιλάει και να την χαϊδεύει. Κάποια στιγμή συνήλθε η κοπέλα, ήθελε να σηκωθεί αλλά ο οδηγός επέμενε να περιμένει λίγο ακόμα για να σιγουρευτεί ότι είναι όλα καλά.
Ήρθε μετά από λίγη ώρα ένα περιπολικό, έδωσε ο οδηγός κατάθεση για το συμβάν και αφού η κοπέλα είχε συνέλθει εντελώς μπήκε ξανά στο λεωφορείο. Μας ρώτησε αν είμασταν όλοι καλά και μας ζήτησε συγγνώμη για την καθυστέρηση που είχαμε....!!!!
Γνωρίζω ότι ο οδηγός έχει ευθύνη για οτιδήποτε συμβαίνει στο λεωφορείο που οδηγεί αλλά είμαι σίγουρη ότι δεν τον υποχρέωνε κανείς να κάνει αυτά που έκανε...ήταν απλά Άνθρωπος...
Δεν ξέρω αν έφταιγε το σοκ από το θέαμα της κοπέλας ξαπλωμένης σε ένα παγκάκι με τα μάτια γυρισμένα και τα χείλη της να τρέμουν ή η στάση του οδηγού σε όλη τη διάρκεια του περιστατικού, πάντως συγκινήθηκα πολύ στη σκέψη ότι υπάρχει ακόμα καλοσύνη τριγύρω μου....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Το σίγουρο είναι οτί ακόμα και στην εποχή του άκρατου ατομισμού και των ανευθυνουπεύθυνων υπάρχουν και κυκλοφορούν ανάμεσά μας μικρές δόσεις ανθρωπιάς,αλληλεγγύης και υπευθυνότητας. Δεν ξέρω , όπως και κανένασ άλλωστε, αν ο οδηγός συμπεριφερθηκε μ' αυτό τον τρόπο από υπευθυνότητα ή απο ανθρωπιά, για όποιο λόγο όμως και να το έκανε του αξίζουν συγχαρητήρια...
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Συμφωνώ απόλυτα στο ότι όσο σπάνιο φαινόμενο είναι η ανθρωπιά στις μέρες μας, άλλο τόσο σπάνιο φαινόμενο είναι και η υπευθυνότητα...Είναι πολύ δύσκολο να μπορέσεις να παραδεχτείς τις ευθύνες σου και πολύ εύκολο να τις ρίξεις σε κάποιον άλλο!!
Η συμπεριφορα του οδηγου αποτελει παραδειγμα προς μιμηση.Μη ανηκοντας στους απαισιοδοξους,πιστευω οτι σιγουρα υπαρχουν πολλοι ανθρωποι οι οποιοι βοηθουν οποιον βρισκεται σε αναγκη.Ελπιζω να μην διαψευστω! Καλη χρονια γεματη ζεστασια και ανθρωπια!
Γενικά έχω και εγώ την τάση να πιστεύω ότι οι άνθρωποι είναι καλοί κατά βάθος αλλά δυστυχώς η καθημερινότητά μου είναι γεμάτη παραδείγματα του αντίθετου!!!
Παλεύω να καταλάβω γιατί συμβαίνει αυτό, γιατί οι άνθρωποι δυσκολεύονται να καταλάβουν τους άλλους, γιατί δεν σκέφτονται αυτόν που έχουν απέναντι ή δίπλα τους, γιατί δεν προσπαθούν να κάνουν κάτι καλύτερο για την όλη κατάσταση αλλά δυστυχώς δεν έχω καταλήξει κάπου ακόμα και για αυτό προς το παρόν γκρινιάζω μόνο...
Δημοσίευση σχολίου