Ασανσερ.....

Ένα από τα αγαπημένα μου θέματα γκρίνιας είναι...τα ασανσερ!!!!
Πολύ συχνά γελάω αλλά και νευριάζω όταν μπαίνω σε ασανσερ.
Νευριάζω όταν βλέπω ανθρώπους να περιμένουν ακριβώς απ' έξω από την πόρτα ώστε μόλις αυτή ανοίξει, τσουπ! να πηδήξουν μέσα, άσχετα από το ότι η λογική λέει ότι σε ασανσερ δημόσιας υπηρεσίας το πιο πιθανό είναι να θέλουν κάποιοι και να βγουν (σα δεν ντρέπονται οι αχρείοι!).
Μια άλλη κατηγορία ανθρώπων κάνει το εξής καταπληκτικό: ενώ βλέπουν ότι περιμένουν και άλλοι να μπουν, μόλις μπουν οι ίδιοι, πατάνε το κουμπί του ορόφου που θέλουν να πάνε χωρίς να παίζει ρόλο ότι θα αρχίσουν να κλείνουν οι πόρτες....έχει τύχει να χτυπήσω τον ώμο μου από πόρτα που έχει αρχίσει να κλείνει...
Εξωφρενικό βρίσκω το γεγονός ότι πολλοί μπαίνουν ακόμα και αν ξέρουν ότι έχουν υπερβεί τον μέγιστο αριθμό ατόμων που χωράνε στο ασανσερ..ακόμα χειρότερα όταν πρόκειται για ασανσερ δημόσιας υπηρεσίας το οποίο είναι συνέχεια χαλασμένο. Και αν πεις κάτι του στυλ: "δεν χωράτε" απλά κάνουν ότι δεν ακούνε...
Άλλη βλακεία: πατάνε και τα δύο κουμπιά, και για να πάνε πάνω και για να πάνε κάτω με αποτέλεσμα να καθυστερούν όλους τους υπόλοιπους και να κάνουνε βόλτες στους ορόφους.
Με αυτό όμως που ρίχνω πραγματικά γέλιο, είναι όταν βλέπω ανθρώπους να στέκονται μπροστά από την πόρτα του ασανσερ χωρίς να έχουν πατήσει το κουμπί για να έρθει!!! Το μάτι μου!!!
Σε μια περίπτωση, όταν έκανα το "λάθος" να πάω να πατήσω το κουμπί για να έρθει το ασανσερ (γιατί δεν ήθελα να περάσω τη μέρα μου εκεί) άκουσα έναν κυριούλη να μου λέει: "μην το πατάς, θα έρθει μόνο του"!!!!
Ήμαρτον!!!